تخریب باغ های سنتی،خواب پیمان کار پل زیرگذر،اسپند دود کردن برای افتتاح پل شرکت نفت.

*قزوین در دهه گذشته به این سو،چهره شهر به ظاهر پیشرفته را بر خود دیده و اینک درآستانه ورود به سطح اول کشور و به عبارتی درآستانه تبدیل شدن به همان کلان شهری است که مدیران و مسئولانش آرزویش را در سر می­پروراندند.

قزوین­ یکی­ ازقطب­ های شهر صنعتی کشور است، قزوین بیشترین ثبت آثار ملی را در خویش نهفته دارد.قزوین شهر علماست،قزوین شهری است که معماری سنتی در آن به ورطه فراموشی کشیده شده و سبک معماری نوین در آن در اولویت است و قزوین شهری است که امروزه در پروژه های عمرانی شهر غوطه ور شده است.

قزوین مدتی است بیمار شده، یعنی بیمارش کرده اند،طبیعت قزوین را نشانه گرفته اند،باغ های سنتی اش را به بهانه پروژه های عمرانی نابود کرده­اند (که خود نیاز به بحث جداگانه ای دارد) و این بیماری در صورت درمان نشدن واگیردار و اپیدمی خواهد شد.

درد قزوین را می دانند اما جای دیگرش را شکافته اند.

قزوین این روزها بیمار رو به موتی شده که پزشکان شهرش یا نا بلدند یا از سر آگاهی اقدام به  فلج کردنش نموده اند،قزوین غرق پروژه ها شده هر طرف­ را که می نگری الی ماشاالله  برای رفاه مردم می کوشند تا مردم در رفاه باشند که جز این هم نخواهد بود.

و اما سوال از دوستان و مدیران ارشد شهر،

قزوین­ را شکافتید و واکاوی کردید؟ چرا بخیه اش را نمی زنید؟چرا به حال بیمار رو به احتضار رسیدگی نمی کنید؟ بابا این بیمار را التیام بدهید و کار را یکسره کنید.

خارج از متن روا نیست وارد حاشیه ها نشویم.

غرض از ارائه مقدمه این بود که به دنبال راهگشایی برای خروج از بحران های پروژه های ناتمام شهر قزوین باشید.

1-از ترمینال قزوین به سمت شرکت نفت که حرکت کنید،شاهد دو پروژه که چه عرض کنم، ابر پروژه ای خواهیم بود که مدت ها و سال های مدیدی است که در بلاتکلیفی به سر می برند.( صد رحمت به پدر و مادر لاک پشت که باز روی لاک پشت را سفید کردند).

*یکی پل شرکت نفت،که اگر چشم نخورد و اسفند برایش دودکنیم در آستانه افتتاحش هستیم خدای ناکرده و زبانم لال اگر اتفاقی نیفتد.

و پل زیر گذر از سمت ترمینال به سمت پل شرکت نفت.

 باغ های سنتی به بهانه ایجاد تسهیل در رفت و آمد و به بهانه جلوگیری از ورود خودروها به داخل شهرصرفه جویی  و ایجاد ترافیک  و نیز ایجاد رفاه و صرفه جویی در زمان شهروندان ،باغ های سنتی تخریب شدند(امری که در پروژه های دیگر نیز شاهد بوده ایم،تا کی باید در انتظار بنشینیم و منتظر افتتاح که پیشکش، شاهد آغاز پیشرفت پروژه ها باشیم؟

اینکه مردم حرف نمی­زننددلیل­بر این نیست­که نمی­دانند،امروزه با پیشرفت تکنولوژی در همه جوانب زندگی و رصد کردن امور به صورت آنلاین همه می فهمند و می دانند،اما حال و حوصله ای برای مباحثه کردن ندارند.

دوستان،

زمان دقیق کلنگ زنی پل شرکت نفت و  پل زیر گذر را نمی دانم ،اما هرچقدر هم که باشد،نمره مردودی را گرفته اید؟

به خدا بروز اتفاقات  ناگوار در این مسیر گناهش بر گردن شماها خواهد بود.

بیایید بر خویشتن خویش تلنگری بزنید،

اگر سری به پروژه های مذکور بالاخص پل زیرگذر بزنید از نام بزرگ پروژه فقط شاهد تجهیز کارگاه و جولان کارگران در محوطه کارگاه و نیز خوردن صبحانه در صبح و  عصرانه در عصر و  به دنبال سایه از برای چرت زدن و نیز به دنبال آویزان کردن لباس های عرق کرده از بابت خواب نیمروزی هستند نه از بابت کار در گرما.

چندین سال است­که به پیچ و خم مسیر مذکور عادت کرده ایم، و هر روز که عبور می کنیم،افسوس باغ های تخریب شده ای را می خوریم که شاید با افتتاح راه و عادی شدن مسیر التیام بخش تاسف مان باشد از برای باغ های سنتی تخریب شده.

دوستان چرا باید وقت و جان مردم بی ارزش باشد،شما را به خدا  مردمان این ولی نعمتان را دریابید،من نماینده و سخنگوی مردم نیستم،اما به عنوان یک شهروند از مسئولان شهرم سوال دارم که چرا باید یک پروژه این قدر زمان بر باشد؟

تکلیف این مردم چیست؟،مردمی که سالیان سال است از این مسیر می گذرند تا  به کار خود برسند ،مردمی که خودروهاشان زیر آسفالت فرسوده مسیر نابود شده از برای مثلا کار عمرانی ؟

چه کسی و کدام ارگان باید جواب گوی بی مسئولیتی پیمان کار طرف قرارداد با شهرداری است که اینگونه عرض اندام می کند و همه چیز را رها و یله کرده و ککش هم نمی گزد،یا باید مشکل مالی اش حل شود  یا از طریق شهرداری قراردادش فسخ گردیده و خاتمه قراردادش اعلام گردد و با پیمانکار دیگر قرارداد بسته شود،حتم دارم که مشکل مالی گریبان گیرشان شده ،قبول،اما چرا باید مردم تاوانش را بدهند ،چراباید تاوان مدیریت ضعیف و ناتوان را مردم بدهند،بنده بارها شاهد تصادفات شدید در این مسیر بوده ام ،این مسیر یکی از راه های اصلی است که اکثر قشر زحمت کش کارگر برای رفتن به شهر صنعتی از این مسیر عبور می کنند اما چه فایده باید همه روزه شاهد پستی و بلندی ماشین ها باشند،

و سخن پایانی اینکه، روزی باید جواب گوی اتفاقاتی باشیم که ما مسئولش بودیم ،شاید آن روز دیر باشد.