شهردار محترم منطقه یک قزوین،چهره فرهنگی منطقه تحت مدیریت شما در حال مخدوش شدن است ،

*****تیتریک:

می خواهد از عرض خیابان عبور کند، نگاهی به نرده های وسط خیابان و به پل عابر پیاده می اندازد،پله های پل زیاد و نرده ها بلند تر از آن هستند که بتواند از روی آن بپرد، در انتخاب صحیح برای عبور از پل برای حفظ جان خط قرمز کشیده و تصمیم غلط را ترجیح می دهد،هر چند پر مخاطره ، از بین نرده ها گذشته  و تصمیم خود را عملی می کند، چه سرنوشتی  انتظارش را  می کشد؟گذشتن از میان نرده ها را هر چند نفس گیر و خطر آفرین، بر بالارفتن از پل به جان میخرد، لابد او نمی داند فاصله بین مرگ و زندگی ممکن است به عرض یک خیابان یا به ارتفاع یک پل عابر پیاده باشد.

****عناوین مهم:

1-افزایش روز افزون آمار تصادفات عابران پیاده  از جمله دلایل احداث پل های هوایی در مناطق پر تردد است.
2-در بعضی از خیابان ها با وجود اینکه در برخی مناطق پر تردد پل های هوایی نصب شده است ولی استفاده عابران از این پل ها ی بی عابر روزانه کمرنگ است.
3-نهادینه نشدن فرهنگ  و یا ضعف فرهنگ ترافیکی بین عابرین پیاده برای استفاده از پل هوایی معضلی است که در بعضی از بلوارها و خیابانها سالانه شماری از افرادی را که زحمت بالا رفتن از چند پله رابه خود نمی هند و از کف خیابان عبور می کنند، به کام مرگ می فرستد.

4-طبق آمار راهنمایی و رانندگی تصادفات رانندگی در شهر با  رفتار عابران پیاده در ارتباط است که یکی از مهمترین علل آن عدم استفاده از پل عابر می باشد.

مقدمه:

عابران پیاده جزو آسیب پذیرترین گروه ها در بحث حوادث ترافیکی شهری می باشند. یکی از مباحث مهم در ایمنی عابران استفاده از پل های عابر پیاده در سطح شهر می باشد.

همه ما میدانیم که قوانین راهنمایی و رانندگی در مورد همه کسانی که در چرخه ترافیک نقش دارند اعم از خودرو، راننده، سرنشین و عابر پیاده وجود دارد اما عابرین پیاده تنها قوانین را مختص به رانندگان و خودروها می دانند و خود را ملزم به رعایت قوانین ندانسته و تمام نقاط عرض خیابان بدون توجه به قوانین و مقررات طی میکنند.
و نیز قبول داریم که زیرساخت ها به صورت مناسب فراهم نیست،اما لازم است که عابرین پیاده برای حفظ جان خود هم شده از این زیرساخت های اندک به نحو مطلوب استفاده کنند.

 و اما سخنی با شهردار محترم منطقه یک قزوین:

مهم­ترین هدف طراحی و ساخت پل عابر پیاده، ایمنی و تسهیل در رفت و آمد شهروندان است، پل­های عابر پیاده نمونه ای از امکانات مناسب شهری برای تسهیل عبور و مرور عابران همراه با افزایش ایمنی تردد، جلوگیری از حوادث ناگوار و نیز کاهش مشکلات ترافیکی معابر است.

پل های عابرپیاده که برای تامین امنیت شهروندان احداث شده است شاید در طول روز عابرانی به تعداد انگشتان دست هم ندارند؛ تصادف های زیادی درست در زیر پل عابر پیاده رخ می دهد که نمی دانیم برای آن چه کسی را باید مقصر بدانیم؛ عابرپیاده، راننده و یا مسئولان؟

جناب شهردار؛امروز عبور از پل‌های عابر پیاده، یکی از نشانه‌های توسعه‌یافتگی شهری است که در ردیف فرهنگ شهرنشینی می‌گنجد، اما متأسفانه این توسعه‌یافتگی در بینش و عملکرد برخی شهروندان نمایان نیست و درونی نشده است هرچند در کنار مسائلی همچون ضعف فرهنگ ترافیک، عادت نداشتن و عجله داشتن، ناتوانی و بیماری جسمی یا ترس از ارتفاع و... که برخی شهروندان آنها را از دلایل عدم استفاده از پل‌های عابر بیان می‌کنند شاید مکانیزه نبودن پل‌های عابر پیاده نیز در بی‌رغبتی شهروندان به استفاده از پل‌های عابرپیاده بی‌تأثیر نباشد.

هزاران بار  مشاهده شده که عابران پیاده به سختی از نرده های به کار گذاشته در وسط بلوار بین دروازه رشت و دوراهی همدان روبه روی ایستگاه های اقبالیه و تاکستان برای تردد بالا می روند، عابرانی از پیر و جوان،زن و مردو از همه مهمتر زنان بارداری که خدای ناکرده در صورت گیر کردن درمیان نرده ها یا افتادن در خیابان موجبات صدمات جبران ناپذیری خواهد شد.

آیا با توضیخات بالا ایمنی عابران تضمین شده  است؟

آیا در این زمینه فرهنگ سازی شده است؟

بایک حساب سرانگشتی می توان نتیجه گرفت که هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است،چه بسا می شد در صورت اقدامی، تأثیرات آن را مشاهده نمود.

به قدری تردد عابرین پیاده در این نقطه فراوان شده که گاهاًموجبات ترافیک سرسام آوری شده است و گاهاًبا دوستان شوخی می کنم که شاید ما باید با وسیله نقلیه از پل عابر عبور می کردیم.

شهردار محترم؛هیچ می­دانید که امنیت خاطر یک راننده، زمانی که روبه روی خود پل هوایی می بیند و با تصور اینکه عابر از پل هوایی استفاده خواهد کرد، بر سرعت ماشین می افزاید،اما با عبور غیر قانونی عابر پیاده در آن لحظه که منجر به بروز تصادف شود،به مخاطره می افتد؟و ممکن است در این حادثه اتفاق افتاده ما نیز متهم باشیم؟

چرااز نرده های بهتر برای جلوگیری افراد استفاده نمی شود،مثل نرده های میدان شهید بابایی.

چندسال قبل نیز مطلبی در این زمینه به چاپ رساندم اما دریغ از حتی یک جواب خشک  و خالی.

چرا خدمات شهری شهرداری شما تابه حال فکری در این زمینه نکرده،نرده های بلوار مذکور طوری شده که این روزها با موتور نیز میتوان از آن رد شد،چه برسد به عابر پیاده.می توان با تغییراتی جزئی و کم هزینه از بروز صدمات ،آسیبها و تصادفات شدید جلوگیری کرد.

حتی فضای سبز وسط بلوار در اثر رفت و آمد فراوان از بین رفته و فضای آن قسمت از خیابان و یابهتر ورودی شهر را به چهره ای بدقواره تبدیل کرده است.

فراموش نکنیم که به طور روزانه هزاران نفر بیشتر از زیر نرده ای رد می شوند که امنیت جانی شان تضمین شده نیست،درست که ما مقصر نیستیم اما چرا دراین زمینه فرهنگ سازی نمی شود؟این همان سوالی است که ما به دنبال آن هستیم؟

شهردار محترم،پل عابر پیاده در تمام دنیا موضوعی مهم و نشانه توسعه یافتگی،چه در زمینه فرهنگ و چه در زمینه شهرسازی است ،لابد که نه، حتماً می دانید که خیابان مذکور یکی از ورودی های شهر است،برفرض ورود یک مسافر یا توریست به شهر و مشاهده چنین تصاویری چه چیزی درذهنش خطور می کند؟آیا بازهم می توانیم دم از توسعه شهرنشینی و فرهنگ شهر نشینی بزنیم؟

مطمئن باشید دیدن چنین تصاویری منجر به تعمیم به همه شهروندان خواهد داد.

بیایید کمی بیندیشیم و نقدپذیر باشیم.

خود من به عنوان یک شهروند ساکن شهر با دیدن چنین صحنه هایی که حتی در دورافتاده ترین شهرهای ایران مشاهده نمی کنم،فقر فرهنگی رااحساس می کنم ،فقری که در عدم ترویج فرهنگ در این زمینه شما نیز به سهم خود مقصرید.

ما می دانیم که کم رنگ بودن فرهنگ احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی از سوی عابران پیاده، بخشی از عواملی است که کارشناسان و مسوولان ترافیکی به عنوان دلایل آمار بالای تصادفات و یا گاهاًکشته شدن عابران پیاده می باشد، اما می شود بعد از اقدامات اولیه فوق الذکر(نرده کشی اصولی به گونه ای که حتی بچه کوچک نیز از آن رد نشود) با فرهنگ سازی صحیح تا حدودی از آمارهای نگران کننده تصادفات عابران پیاده کاست.

شهردار محترم ،گذر عابران پیاده از زیر پل هوایی در خیابان مذکور امری عادی و جا افتاده  و آنچه غیر عادی شده گذشتن از روی پلی است که  شاید نگاه تمسخر آمیز به دنبال داشته باشد؛ متاسفانه شهروندان در این خیابان با بی توجهی به پل­ هوایی که برای تسهیل امور روزمره و تامین امنیت با صرف هزینه­ های زیاد ساخته شده  از عرض خیابان گذر می­ کنند.
واقعیت این است بسیاری از شهروندان ما پریدن از روی نرده وسط خیابان یا گذشتن از بین آن را به عبور از روی پل عابر پیاده ترجیح می­دهند ریشه این مشکل عدم وجود فرهنگ استفاده از پل عابر پیاده است که عبور ازروی پل را کاری بیهوده و وقت گیر می­دانیم.
سالمندان، کودکان و افرادی که توانایی جسمی ندارند حتی افراد معمولی دلیل خود برای عبور نکردن از پل عابر پیاده را وجود پله های زیاد و نامناسب می­دانند که می­توان گفت این بزرگترین مشکل پل عابر پیاده است، از این رو مسئولان ترافیک شهری برای حل این مشکل و افزایش جذابیت به ساختن پل های عابر پیاده مکانیزه با پله برقی اقدام کرده اند.

نتیجه:

آموزش نکات ایمنی مانند استفاده از پل عابر پیاده و خط کشی و نحوه صحیح عبور از خیابان تجهیز و نوسازی پل های فرسوده،افزایش تجهیزات و مکانیزه کردن آنها،طراحی هندسی مناسب و زیبا  از مواردی است که موجب سلامت شهروندان وی می شود.

می توان با انجام ابتکاراتی در راستای تشویق شهروندان و ایجاد رغبت برای استفاده آن­ها توسط مدیران امیدوار بود،پل های عابر پیاده که هر روز در حسرت رهگذر هستند از مهجور بودنی که سال­هاست دامنگیرشان شده ، رها شوند.

فراهم کردن زیرساخت های تردد و عبور و مرور عابران پیاده در شهرها یکی از لازمه های ترافیکی شهری است، فراهم نبودن زیرساخت های تردد عابرین پیاده و ایمن نبودن گذرگاه های عبور عابران از مهمترین مشکلاتی است که در حوزه این عابرین در شهرهای این استان وجود دارد.
ساماندهی گذرگاه های عابرین پیاده، خط کشی مناسب و استفاده از پل های عابر مکانیزه راهی برای تسهیل تردد عابرین و کاهش حضور آن ها در سطح سواره روهاست

بیایید چهره فرهنگی شهر را با بی فرهنگی عده ای مخدوش نکنیم.